شجره نامه شناسی یا تبارشناسی علم مطالعه ریشه و تاریخ خانواده ها است. به افرادی که شجره نامه ها را مطالعه می کنند نسب شناس یا تبار شناس می گویند. نسب شناسانان فهرستی از اجداد را تهیه می کنند و آنها را در نمودارهای درختی یا سایر اشکال نوشتاری و بصری مرتب می کنند. کلمه تبارشناس از دو کلمه یونانی گرفته شده است - یکی به معنای «نژاد» یا «خانواده» و دیگری «نظریه» یا «علم». اصطلاح شجره نامه از واژه لاتین pes «پا» و grus «نوعی پرنده با پاها و گردن بلند» گرفته شده است و از پای پرنده ای الهام گرفته شده است. نمودارهای شجره نامه که برای اکثر مردم امروزی آشنا هستند، شامل شکل ها، خطوط موازی و شکسته هستند که نشان دهنده تولدها، ازدواج ها و فرزندان هستند. با این وجود شجره نامه ها در ساده ترین صورت خود مانند آنچه در «شجره ساز» نمایش داده می شود شناخته می شوند.

تبارشناسی پدیده ای جهانی است و به اشکال مختلف در همه ملت ها و دوره ها دیده می شود. در این نوشتار، تاریخچه تبارشناسی، و به دنبال آن شرحی از کار تبارشناسان حرفه ای و آماتور ارایه می گردد.

شجره نامه های متعددی در کتب مقدس وجود دارند که سینه به سینه منتقل و در نهایت با اختراع نوشتار ثبت و ضبط شدند. بررسی اجمالی این موارد نشان می دهد که آنها به مراحل اول و دوم تاریخ نسب شناسی تعلق دارند. به عنوان مثال در کتاب مقدس شجره نامه های زیادی وجود دارند که هدف آنها نشان دادن نسب از آدم، نوح و ابراهیم است.